... زندگی حقیقی است! زندگی جدی است سنگ مزار مقصودش نیست تو از خاکی و به خاک باز میگردی اما این اوصاف درمورد روح تو صدق نمیکند نه شادی و نه غم راه یا پایان تقدیر ما نیست بلکه عملکردن، که هر فردا ما را جلوتر از امروز مییابد، سرنوشت محتوم ماست
“همه عالم در جنبش و ارتعاش است! ”
“هستی یعنی ارتعاش و هر ارتعاشی در درون و بیرون ما،
روی ما و بیرون ما اثر میگذارد! ”
“هر کلمه ای که به زبان می آوریم، روی تک تک سلولهای بدن ما و محیطمان اثر میگذارد! ”
“تصاویری که میبینیم یا در خاطر تجسم میکنیم روی ما و محیط اطرافمان اثر میگذارد! ”
“حتی نوشتن کلمات به صورت بیصدا و بدون خواندن هم روی ارتعاش بقیه اثر میگذارد! ”
“حتی تصویر و نام کلمات هم برای خود حامل ارتعاش اثر گذار هستند! ”
“اگر کسی آنسوی دنیا دعا کند ، در این قسمت دنیا ارتعاش دعایش دیگری را شفا میدهد! ”
شاید خیلی وقت ها قدر داشته هامون رو اونطور که باید، نمی دونیم و به نوعی عرصه زندگی رو بر خودمون تنگ می کنیم که انگار حاصل عمرمان تمام غم ها و ناملایمات دنیاست و دیگران ازش سهمی ندارند در حالیکه اگر قدری عاقلانه تر فکر کنیم می بینیم که دیگران هم فقط شادیها و موفقیت هاشون نیست که دستمایه ی زندگیشونه؛ و بقول این شعر زیبا:
زندگی وقت کمی بود و نمیدانستیم همه ی عمر دمی بود و نمیدانستیم
حسرت رد شدن ثانیه های کوچک فرصت مغتنمی بود و نمیدانستیم
تشنه لب، عمر بسر رفت و به قول سهراب آب در یک قدمی بود و نمی دانستیم
قسمت اعظم خستگي هاي ما ناشي از افكار ما است و هرگز خستگي كه صرفاً به جسم مربوط مي شود وجود ندارد و بسيار نادر است. در حقيقت، خستگي از نحوه فكر و احساسات ما شروع مي شود و به سرعت تكثير مي يابد.
گاهی در قعر تنهایی به خود میگوئیم آیا واقعاً زندگی ارزش اینهمه تلاش و تقلا را دارد؟ و ناگهان در همان روزها با کسی آشنا میشویم که ما را بر فراز ابرها پروازمیدهد وزندگی ما را دگرگون میسازد. زندگی اینگونه است. همیشه سردترین و تاریکترین لحظهها درست قبل از سپیده است. اما اگر خود را از سقوط و نومیدی حفظ کنیم، پاداشها بهزودی سرازیر میشوند.
هیچ چیز در زندگی شیرین تر از این نیست که کسی انسان را دوست بدارد. من در زندگانی خود هر وقت فهمیده ام که مورد محبت کسی هستم, مثل این بوده است که دست خداوند عالم را بر شانه خویش احساس کرده ام...
هرگاه احساس کردی که گناه کسی آنقدر بزرگ است که نمی توانی او را ببخشی،بدان که اشکال در کوچکی قلب توست، نه در بزرگی گناه او. امروز کسی باش که واقعا ً آرزو داری مهربان، با گذشت، انعطاف پذیر، مدد رسان...
ادامه مطلب + نوشته شده در سه شنبه 1 آذر 1390برچسب:,
زماني كه زندگي وارونه است، مي توانيم با انجام كارهاي حتي كوچك، ولي ارزشمند، قدمي براي تغيير و بهتر شدن برداريم. در ابتدا بايد اعتماد به نفس را در خود پرورش داد. بايد با ترس ها مواجه شد. اما شك و ترس به صورت اجتناب ناپذيري در هنگام عملي نمودن تصاوير ذهني به وجود مي آيند كه بايد كه با آن ها مقابله كرد. دستاوردهاي حاصل شده از اين اقدامات اساسي به عنوان اصولي عمل مي كنند كه بنياد زندگي جديد را تشكيل مي دهند. تجربه ي ما از هر دستاوردي، صرفنظر از كوچكي يا بزرگي آن، قدمي است محكم به سوي كاميابي در زندگي .